Road2Satsang Als je het even niet meer weet.

Als je het even niet meer weet.

Als je het even niet meer weet, hoe je verder moet, stop dan. Blijkbaar is het niet mogelijk om direct met je denken een oplossing te vinden. Terwijl je de spanning voelt, de onrust en mogelijk frustratie om door te gaan en iets op te lossen of af te maken.

Als je het even niet meer weet, niets doen is een optie.

Meerdere keren op een dag kan het zijn dat de realiteit zoals die zich aandient, niet voldoet aan je verwachtingen. De afwijking tussen de realiteit en het mentale concept van hoe de situatie zou moeten zijn, roept een spanning op in je zenuwen en spierstelsel die als onaangenaam en als frustratie ervaren wordt.

De neiging vanuit een ego-perspectief is om iets te doen, te handelen om te ontladen en de spanning tussen je verwachting en de situatie zoals je die aantreft, te verminderen. Als je niet weet wat te doen, bouwt de spanning zich verder op. Dan kan het zijn dat je super-ego actief wordt met een zelfoordeel of een veroordeling van de ander die erbij betrokken is.

Het super-ego oordeel is een mentale activiteit die je verder weg brengt van de sensorische realiteit, waardoor je het contact met het hier en nu verder verliest.

Als je het even niet meer weet… vraagt het om een contra-instinctieve actie.
Een actie die tegen je gewoonte in gaat, namelijk geen actie, even niets doen.

Niets doen, niet handelen, brengt je bij het voelend ervaren van je lichaam. Het brengt je in eerste instantie bij de sensorische ervaring van ongemak in je lichaam. Misschien de onrust in je armen, of in je bovenbenen, misschien de knoop in je maag.

Door niet te oordelen maar juist te voelen, kom je meer in het hier en nu. Als eerste in het gevoelde contact met het ongemak dat ontstaan is door je denken. En meer specifiek door de afwijking van jouw gedachten met de realiteit zoals die zich aandient.

Wanneer je dit ongemak kunt verdragen, en gewoon bij de sensatie van spierspanning of contractie aanwezig bent, zal die spanning afnemen. Bewust ademen kan helpen je meer aanwezig te maken.

Wanneer je niet in verzet gaat met de gevoelens die zich aandienen, zal de spanning na een aanvankelijke toename afnemen. Dit is een heel natuurlijk proces dat uiteindelijk tot bevrijding leidt, tot openheid, helderheid en nieuw inzicht. En tot de ervaring van geluk.

Het volgen van de rode draad van je ervaring brengt je, na het ongemak, eerst bij een gevoel van leegte. Vanuit een ego-perspectief ervaar je die leegte mentaal als een niet meer weten, emotioneel als het verliezen van contact, en fysiek kun je het ervaren als geen houvast of zelfs als vallen.

Aansluitend kan paniek verschijnen als biologische respons, vervolgens als een visueel zwart gat en het gevoel dat je helemaal alleen bent. Wanneer je dit kunt verdragen en bij aanwezig kunt zijn, zonder verzet, zonder te handelen, dan zal deze ervaring plotseling transmuteren in een diepe stilte. Tot een rust die contactvol is en waarbij jij je één voelt met jezelf en de omgeving.

De ervaring van mentale en emotionele rust ontstaat, met tegelijkertijd grote helderheid. Een verbondenheid met jezelf en de situatie. Het zelfoordeel en de actieneiging zijn weggevallen.

Je perspectief van de werkelijkheid is veranderd. Er is een overgang geweest van het ego-perspectief naar een andere manier van ervaren van de werkelijkheid. Je ervaart nu vanuit het perspectief van de ziel of het individuele bewustzijn dat ruimer is dan je ego-lichaam.

Het niet meer weten en het ongemak brengen je bij ‘Zijn in het hier en nu’. Vanuit deze helderheid, vanuit deze rust en het evenwicht tussen denken en voelen kan spontaan het inzicht verschijnen over wat juist handelen is in het hier en nu.

De pijn -van het niet weten- is de ingang naar zijn.

Inschrijven voor volgende kosteloze Road2Satsang Zoom Meeting